Honda Concerto to kompaktowy samochód osobowy produkowany przez japoński koncern. Auto zadebiutowało w 1988 roku jako następca modelu Ballade. Pojazd powstał jako owoc współpracy Hondy oraz brytyjskiego Rovera, dla których nie było to pierwsze spotkanie. Z wcześniejszej kooperacji zrodziły się takie modele jak Rover 800 i Honda Legend.
Honda Concerto bazowała konstrukcyjnie na Civicu, a jej produkcja odbywała się równolegle w Japonii (oznaczone jako MA) i w Wielkiej Brytanii (oznaczone jako HW i HWW). Auta które były montowane na Starym Kontynencie, jak można się domyślać, trafiały na europejski rynek. Co ciekawe, pojazdy produkowane w Azji i w Zjednoczonym Królestwie, różniły się między sobą przednim zawieszeniem. W pierwszym przypadku stosowano podwójne wahacze poprzeczne, a w drugim – kolumny MacPhersona. Auto występowało w 2 wersjach – jako 4-drzwiowy sedan oraz 5-drzwiowy liftback, z czego w Europie sprzedawany był tylko ten drugi.
W 1991 roku przeprowadzono facelifting Hondy Concerto, przeznaczonej na japoński rynek, podczas którego zmodernizowano lampy oraz zderzaki. Co ciekawe, japońscy policjanci wykorzystywali auto jako nieoznakowany radiowóz. Do napędu auta stosowano silniki benzynowe o pojemności 1.4, 1.5 oraz 1.6 litra, które generowały kolejno 88, 90 oraz 106, 112, 122 bądź 130 KM. Na wybranych rynkach oferowano także 1,8-litrowego turbodiesla produkcji PSA, który generował 88 KM. Moc kierowana była na przednie lub wszystkie koła (napęd INTRAC) za pośrednictwem 4-stopniowego „automatu” lub 5-biegowej skrzyni manualnej.
W 1994 roku zakończono produkcję Hondy Concerto ze względu na przejęcie brytyjskiego Rovera przez BMW. Jej następcą w Japonii był model Domani.